Vandaag gaan we naar Cat Tien National Park, een groot beschermd natuurgebied met veel natuur en hopelijk veel wilde dieren.

In Da Lat ontbijten we met de beste Mi Quang noedels die we tot nu toe hebben gehad en drinken we koffie bij een gezellig café. Daarna checken we uit en wachten we op een minibus die ons naar het busstation brengt. De sleeper-bus die we deze keer hebben is aanzienlijk mooier en moderner dan de bus van en naar Mui Ne. We hebben grotere ligstoelen en meer privacy. Qua luxe is het vergelijkbaar met business of first class in het vliegtuig. We hebben chille plekken aan het raam en de chauffeur rijdt gelukkig rustig. De reis duurt weer 4,5 uur dus we gaan er goed voor zitten.De bus heeft WiFi die goed genoeg is om netflix te kijken dus we vermaken ons prima. Brent luistert zijn luisterboek en Roos kijkt een serie.

De bus rijdt helemaal door tot Ho Chi Minh maar we hebben van ons hostel een briefje gekregen waar opstaat dat we bij Cat Tien Park afgezet willen worden. Samen met nog een andere toerist worden we 20km van het park afgezet. We pakken samen een taxi naar het dorpje Nam Cat Tien. We wandelen nog een klein stukje tot we bij onze Home Stay zijn, een bakstenen huisje met uitzicht over een Pomelo Farm. Nam Cat Tien is een klein dorpje naast de Dong Nai rivier. Een klein veerbootje brengt mensen naar de overkant, waar het echte National park begint. Het is inmiddels al bijna donker dus dat bewaren we voor morgen.

De keuzes voor het avondeten zijn niet heel breed. De enige plekken die eten serveren zijn de home stays die in Nam Cat Tien zijn. We zoeken een plekje op aan de rivier met goede reviews maar het eten is helaas niet heel goed.

De volgende ochtend doen we rustig aan en ontbijten we bij onze home stay. Ze spreekt geen woord Engels maar ze doet wel haar best. Ze stapt snel op de scooter om fruit te kopen. Het tempo is hier wat lager dan we gewend zijn en pas na anderhalf uur krijgen we een hele matige Bahn Mi.

We wandelen naar de veerboot en varen naar de overkant. De eerste stop is het visitor center, op zoek naar een kaart van de omgeving en informatie over de wandelpaden. Hier krijgen we te horen dat er geen kaarten meer zijn en erg behulpzaam zijn ze ook niet. Een goed begin van de dag. Ze wijzen welke kant we op moeten en we hopen maar dat we onderweg bordjes tegen komen. Gelukkig is dat zo en kunnen we de meeste bezienswaardigheden wel bezoeken. We wandelen een stukje het bos in op zoek naar de "Giant Tung Tree", een boomsoort met gigantische wortels, heel typisch voor de jungle. We zien ook veel andere bijzondere bomen en begroeiing die we nog nooit eerder hebben gezien. Een stuk verder is weer een paadje dat naar een stroomvernelling in de rivier leidt. Hier is op dat moment helaas een grote groep schoolkinderen die ons duidelijk interessanter vinden dan de natuur. Een beetje vervelend als we proberen te genieten van de omgeving.

We lopen snel door naar de botanische tuinen van het park. Het bestaat uit drie gebieden waar extra aandacht wordt besteed aan het behouden en herpopuleren van het bos. We wandelen er doorheen over kleine kronkelpaadjes en er is verder niemand. Dit is erg mooi. We wandelen zo'n 3,5km verder naar de volgende stroomversnelling in de rivier en eten daar een stokbroodje met nutella. Als ze hier geen goed eten kunnen serveren dan doen we het zelf wel, haha. Na de stroomversnelling lopen we nog een stukje verder door een mooi stuk van het park. Dit stuk van het park lijkt wat minder bezocht en de bomen zijn veel hoger en ouder dan we tot nu toe gezien hebben. We zijn inmiddels al ruim 3 uur aan het wandelen en de gevoelstemperatuur is 38°C. Hoogtijd om terug te wandelen. Deze keer stoppen we niet bij alle bezienswaardigheden en lopen we de hele route over de 'hoofdweg'. Na iets meer dan 1 uur doorstappen zijn we weer bij het visitor center. We drinken een welverdiende smoothie en koelen af in de schaduw.

Een tijdje later zijn we terug in ons huisje en besluiten we dat we het hier wel gezien hebben. De natuur van het park is minder indrukwekkend dan we hadden verwacht en de lange hike die we morgen wilden doen blijkt vrij duur te zijn. Ook alle andere tours in het park zijn prijzig. Daarnaast vinden we, zoals jullie inmiddels weten, goed eten heel belangrijk. Dat gaan we hier niet vinden en onze volgende en laatste stop is Ho Chi Minh. We regelen dat we de bus van morgen kunnen pakken en denken na over de invulling van onze laatste dagen.

Savonds eten we bij het beste restaurant (o.b.v. reviews) van Nam Cat Tien. We krijgen een bord met instant noedels, gewokte groenten en rundvleesstukjes, hun 'best-seller'. Gelukkig is het wel warm en op smaak. Op de terugweg kopen we wat lekkers bij een winkeltje en is de mevrouw van de winkel zeer onder de indruk van Roos haar benen. Diep onder de indruk kneedt en voelt ze aan de benen van Roos. Brent is gelukkig snel genoeg voor een foto.

We relaxen op ons balkon tot de zon onder is en we worden belaagd door insecten, daarna gaan we veilig onder onze klamboe liggen. We hebben sterke DEET bij ons dus het valt mee hoeveel we geprikt worden. Roos is helaas wel op meerdere plekken geprikt door een klein beestje in Da Lat en heeft daar al meer dan een week last van.

We realiseren ons dat foodie zijn wel een groot nadeel heeft. Namelijk dat onze standaarden heel hoog zijn en dat slecht eten heel veel invloed heeft op onze mening van een plek. Onze vakantie duurt nog maar vier dagen en we hebben heel veel zin om in Ho Chi Minh nog een laatste culinaire avontuur te beleven. Donderdagavond vliegen we terug en vrijdagochtend landen we in Nederland.

Groetjes!