Vanochtend vertrekken we uit Cat Tien. We worden door onze host weggebracht naar de snelweg en wachten samen met hem op de bus. De rit is zo'n 4 uur en is meer dan prima. De uurtjes vliegen voorbij in zo'n luxe sleeperbus. Bij een groot busstation worden we eruit gegooid en moeten we wachten op een minibus die ons naar ons hotel in District 1 brengt. Er is bijna geen communicatie dus we moeten maar hopen dat alles goed gaat. We worden met een grote groep mensen incl. baggage in een busje gepropt en rijden naar het centrum. Gelukkig worden we netjes afgezet bij ons hotel. We hebben gekozen voor een iets luxere kamer voor onze laatste drie nachten, we hebben een simpele maar comfortabele kamer in een mooi hotel. 5 weken lang hebben we overnacht voor €8-14 per nacht, deze kamer is bijna €30! We zitten op een perfecte plek in het centrum dus vanaf hier kunnen we de laatste paar dagen op ons gemak doorbrengen.

Nadat we zijn afgekoeld en uitgepakt zijn we toe aan goed eten. Op 100m van het hotel is een van de best beoordeelde restaurantjes van Saigon. Het heet Bep Me In, en het is erg druk. We bestellen hun specialiteit, Coconut Fried Rice en gefrituurd varkensvlees. Het is allebei heerlijk en samen smaakt het nóg beter. Het dessert is huisgemaakt kokosijs met banaan en mango. Als we besluiten om te gaan staat er een rij van ongeveer 20 man buiten. Goed eten doet wonderen, we hebben meteen weer heel veel zin in de laatste dagen. Daarna wandelen we naarPasteur Street Brewery,een populaire bar die zijn eigen speciaalbier serveert. We kunnen niet kiezen uit de grote lijst dus we bestellen twee 'flights' met proefglaasjes van 200mL. In totaal proeven we 12 verschillende biertjes. Onze favorieten zijn Saigon Saison, Pomelo IPA, Jasmine IPA en Double Jasmine. De veelbelovende Dragonfruit Gose viel helaas tegen. We nemen de tijd voor de 12 biertjes, we spelen een spelletje, denken terug aan onze mooie vakantie en waar we allemaal zin in hebben als we weer thuis zijn. De wandeling terug naar het hotel was erg gezellig

De volgende ochtend doen we heel rustig aan en gaan we als eerste op zoek naar de pinpas van Brent. Al vrij snel is duidelijk dat we hem hier niet gaan vinden, hij is blijkbaar toch naar een kantoor gebracht vlakbij Mui Ne. Het maakt gelukkig niet uit, in Mui Ne hadden we geen tijd gehad om naar het kantoor te gaan. De pas is geblokkeerd en een nieuwe ligt op de mat als we thuis komen.

We pakken een GRAB terug naar het hotel en lunchen met een fantastische Pho bij MamaPho. Alles is heel dichtbij dus we hebben de luxe dat we even kunnen afkoelen in het hotel voordat we naar de Ben Tanh Market gaan. We zijn op zoek naar een aantal souvenirs. Na 5 weken Vietnam zijn we een stuk beter geworden in onderhandelen. We zijn er ook achter dat je de beste prijs krijgt als je iets écht niet wil hebben. Brent kijkt net iets te lang naar een tas, waarop de verkoopster zegt, only 750k for you! Brent zegt no thanks, en dan begint 'de onderhandeling'. Ok, Ok, only 500k! Mister...Mister... ok, 400. Mister, please! Oke good price, 350, oke! 330! Een rugzak van €30 terug naar €13, zonder iets te zeggen. Maarja, we hebben geen rugzak nodig.

De Ben Tanh Market is echt intens, het is zeker 35°C binnen en propvol. Na een uurtje rondkijken zijn we helemaal gaar en kunnen we de agressieve verkopers niet meer uitstaan. Tijd voor airco.

Savonds wandelen we naar een leuk restaurantje waar we aan het begin van de vakantie ook hebben gegeten (o.a. pomelo salade). We eten er heerlijk. De beste gefrituurde spring rolls die we tot nu toe hebben gegeten en hele lekkere verse spring rolls. Hoofdgerecht is super mals langzaam gegaard varkensvlees en een mangosalade met garnalen. We drinken er nog een goede cocktail (passievrucht mojito). We vertellen de serveerster dat het eten fantastisch is en dat we al bijna vijf weken in Vietnam zijn. Een paar minuten later brengt ze ons een klein dessertje en zegt ze heel oprecht: "there are so many countries you can visit, thank you so much for visiting my Vietnam".

Daarna wandelen we in het donker door het drukke en chaotische Saigon naar Ho Thi Ky streetfood street. Het is zo leuk om te merken dat we toch met een andere blik door de straat lopen dan aan het begin van de vakantie. Toen was alles nieuw en maakte zoveel indruk. Nu zijn we alles gewend, de drukte, hitte, geuren, taal, mensen en natuurlijk het eten. We eten avocado/kokosijs en drinken iets. Het eten van net was zo lekker dat we nu niet meer zoveel honger hebben.

We pakken een GRAB terug naar het hotel en gaan optijd naar bed, morgen worden we vroeg opgehaald voor de laatste tour van de vakantie.

Nog maar twee dagen! Groetjes!