Dag 8: Da Nang, Vietnam

Na een korte en beroerde laatste nacht in Chiang Mai vertrekken we naar het vliegveld. Alles verloopt soepel en rond 10 uur zijn we alweer Da Nang. We zijn te vroeg voor de check-in bij het nieuwe hostel dus we lopen met onze rugzakken door de stad, op zoek naar een leuk tentje om te eten. Roos heeft deze keer een restaurantje uitgezocht. We zijn op zoek naar Ban Xao. Een gefrituurde omelet met groenten.

We vinden het restaurantje en bestellen twee Ban Xao. De serveerster geeft aan dat we er één kunnen delen. Als hij op tafel komt snappen we waarom. Het is een gigantische omelet en daarnaast krijgen we vellen rijstpapier en een mandje met sla en verse kruiden. De bedoeling is blijkbaar om de omelet in stukken te knippen met de schaar die op tafel ligt. Vervolgens maak je een rolletje van rijstpapier met sla, kruiden en de omelet. Alles is precies goed, het rijstpapier is net sterk genoeg om het bij elkaar te houden, de sla en kruiden zorgen voor frisheid en de omelet is super krokant en vettig. De saus waar we het rolletje in dopen is Nuoc Cham, een perfect gebalanceerd mengsel van vissaus, suiker en limoensap (zout, zoet, zuur). Het is heerlijk, en zeker iets wat we thuis gaan namaken.

Na het late ontbijt / vroege lunch gaan we inchecken. De kamer is perfect: 10 euro per nacht, goed bed, goede douche, rustige locatie en airco. Tot nu toe zijn we erg blij we met de hostels die we uitkiezen. Online doen we wat onderzoek naar de beste locatie in de stad, zoeken wat reviews op en kiezen we iets wat niet te duur is.

Het in- en uitpakken van onze backpacks zijn we inmiddels wel handig in geworden. Met een kwartiertje is alles uitgepakt en is de kamer netjes. Tijd voor strand!

Da Nang staat bekend om het strand, een van de mooiste van Vietnam (zelfs van de wereld). Da Nang is ook een stuk noordelijker dan Ho Chi Minh en de gemiddelde temperatuur is zo'n 25 graden. De rest van de middag wandelen we het strand op en af, eten we nog een Banh Mi en hangen we bij een strandtentje. Het stuk wat we tot nu toe van Da Nang hebben gezien is veel groter en moderner dan we hadden gedacht. Langs het strand loopt een brede en nette boulevard en daar tegenover staan allemaal hoge en moderne appartementen en hotels. Als je iets verder van het strand gaat wordt het opeens weer heel klein, met kleine straatjes en rommelige huisjes en winkeltjes.

Als kuststad staat Da Nang bekend om het seafood. Dat gaat er hier nogal heftig aan toe. We lopen langs een groot restaurant met wel 300 stoelen. Naast het restaurant staan enorm veel aquariums opgesteld. Elk aquarium zit bomvol met 'levende' dieren. Gigantische krabben, kreeften, groupers, inktvissen, platvissen, parrotfish en nog veel meer. Elke bak zit zo vol dat sommige dieren nauwelijks ruimte hebben om te bewegen. Bij elk aquarium staat de kiloprijs. Nadat je een tafeltje hebt gekregen kies je welke vis je wilt hebben en hoe het bereid moet worden. Wij besluiten het seafood hier over te slaan.

Rond 6 uur wandelen we over het strand terug. Het is lekker koel en op de meeste plekken is schaduw. Het lijkt erop dat rond dit tijdstip iedereen massaal naar het strand trekt om af te koelen. Overal zijnlocals en toeristen aan het chillen, sporten, spelen, zwemmen of dansen.

Voor de planning van de komende dagen hebben we weer een scooter nodig. Het verkeer is hier wat rustiger dan in Ho Chi Minh dus we durven het aan. We huren een scooter en regelen dat we de scooter over ongeveer 4 dagenin een andere stad mogen inleveren. We avondeten met My Quang, ofwel Quang Noedels. Het is een noedelsoep met brede rijstnoedels, kip, pinda's en verse kruiden. Het is een van de specialiteiten van deze regio. Het smaakt goed, maar het is niets vergeleken met de Khao Soi uit Chiang Mai.

We crashen rond 8 uur in de kamer, moe van een lange dag.

Dag 6 en 7: Doi Suthep en Chiang Mai

Vandaag zoeken we een sportschool op in Chiang Mai. Ondanks dat we veel doen hebben we allebei behoefte om te sporten. We rijden naar een grote sportschool waar we voor €1,50 kunnen sporten. Hier breken we de tent volledig af.

Na het sporten ontbijten we met één van de beste Khao Soi van de stad. Khao Soi Khun Yai is elke dag van 10:00-14:00 open en draait de hele tijd op volle toeren. Dat hebben ze goed voor elkaar. De Khao Soi is fantastisch, de soep bestaat uit kippenbouillon met curry paste, kokosmelk, chillipepers en pinda's. Er zitten twee soorten noedels in. Zachte eiernoedels en krokante gefrituurde eiernoedels bovenop. Je zou het misschien niet verwachten maar ontbijten met pittige noedelsoep is perfect met dit hete weer.

We maken ons in het hostel klaar voor onze trip down memory lane. Een van de belangrijkste tempels en toeristische trekpleister van Chiang Mai is 'Wat Phrathat Doi Suthep'. Een mooie tempel bovenaan een lange trap. 5 jaar geleden zijn we hier ook geweest. De rit erheen is een mooie slingerweg door de bergen en heel leuk om te rijden. De wegen zijn goed en scooters hebben een smal baantje aan de linkerkant van de weg. We pruttelen in ongeveer een half uurtje de berg op, zonder last van ander verkeer. Net buiten Chiang Mai worden we gestopt door de politie, vorige keer kregen we een fikse boete en dachten we dat we opgelicht waren. Brent heeft deze keer echter wél een motorrijbewijs, dus mogen we gelukkig doorrijden.

Bij Doi Suthep herkennen we het meteen. Het is zo leuk om ergens terug te komen na een lange tijd. We klimmen de trap op en wandelen door de tempel. Onderaan de trap kopen we een paar souvenirs en eten we Pad Thai. Brent gaat vaak even in de keuken kijken als er wordt gekookt. Aan het begin kijken ze vaak een beetje onzeker maar bijna altijd vinden ze het heel leuk. Ook maken we drie foto's na die we 5 jaar geleden ook hebben gemaakt. Leuk om te zien hoe we allebei zijn veranderd.

We rijden hierna nog door naar Doi Pui, een dorpje een paar kilometer verder. De weg wordt nog steiler, smaller en leuker. Doi Pui zelf valt wat tegen. Er is een bloementuin, veel souvenirwinkels en een watervalletje. Wel heel bijzonder is een groot bos met bamboe, wel 50 meter hoog!

We rijden in een uurtje terug naar Chiang Mai. De hele weg is bergafwaarts en gas geven is niet nodig. De hele weg zijn beide remmen ingeknepen om veilig naar beneden te komen. Heel leuk om te doen, maar zwaar voor je handen en rug.

We koelen weer even af in het hostel en gaan daarna naar de Chiang Mai Night Bazaar. Een verzameling van honderden winkeltjes en kraampjes waar echt alles wordt verkocht. We eten bij een foodcourt wat ons erg doet denken aan TREK festival in Nederland. Gezellig sfeertje, goed eten, veel jongeren en live muziek. Ze zongen erg vals maar ze deden wel hun best. Savonds drinken we nog wat bij een rooftop bar.

De volgende dag gaan we weer sporten en ontbijten met Khao Soi. Tot onze verbazing staat de sportschool er weer en kunnen we de tent wederom helemaal afbreken.

Vandaag willen we Chiang Mai een beetje verkennen op de scooter. We rijden door old-town, rondom de stad en gaan onderweg naar drie verschillende markten. De eerste is in Chinatown, daar hangt altijd een typisch sfeertje en zijn we na 1 rondje wel klaar. Daarna een versmarkt waar veel mooie producten verkocht zouden worden. We hebben alleen het idee dat we te laat zijn. Er is maar weinig te zien. Als laatste gaan we naar de siriwattana markt om eten te kopen. Morgen moeten we om 5:30 op het vliegveld zijn dus we gaan op zoek naar dingen die we mee kunnen nemen als ontbijt. Een zak met verse stukken jackfruit, rijstcrackers met watermeloen, stukken pomelo, zoete broodjes met ananasvulling, een bakje met groenten omelet en een bakje met rijst en vlees. We eten nu nog een paar loempia's en drinken een verse mango smoothie.

Het is vandaag erg warm, een gevoelstemperatuur van 39°C. Op de scooter tussen het verkeer is het nog warmer en bijna niet te doen. We besluiten ons terug te trekken in het hostel. We schrijven dit verhaaltje en denken na over de komende dagen/weken in Vietnam. We zijn het er allebei over eens dat we Chiang Mai en thais eten geweldig vinden. We hadden ons nog zeker een paar dagen in Chiang Mai kunnen vermaken maar zijn het ook met elkaar eens dat we zoveel mogelijk tijd in Vietnam willen doorbrengen.

Savonds brengen we de scooter weg en gaan we eten bij hetzelfde restaurant waar we op dag 1 in Chiang Mai hebben gegeten. Morgen rond 10 uur (4 uur snachts bij jullie) landen we in Da Nang, Vietnam.

Dag 4 en 5: Chiang Mai

Onze eerste paar dagen in Ho Chi Minh zitten erop. Ons doel was om zoveel mogelijk street food te eten en dat is gelukt. We zijn wel klaar met de drukte en chaos van de grote stad.

Het is nu tijd voor onze 'visa run'. In Vietnam is het sinds covid niet meer mogelijk om een visum te krijgen voor meer dan 30 dagen. De oplossing, we moeten even kort het land uit en een tweede visum aanvragen. Zodra we Vietnam weer ingaan gaat het nieuwe visum in en kunnen we verder reizen.

Wij hebben besloten om het een leuk onderdeel van de vakantie te maken en we vliegen daarom naar Chiang Mai in Noord Thailand. 5 jaar geleden waren wij hier ook tijdens onze rondreis door Thailand. We hadden hier elke dag helemaal volgepland en hadden achteraf allebei het gevoel dat we langer wilden blijven of nog een keer terug wilden komen. Dit is onze kans!

Na een snel ontbijtje (Pho) pakken we een GRAB naar het vliegveld, we waren 2,5 uur van tevoren op het vliegveld en daar waren we heel blij mee. We konden na lang wachten voor de duane meteen boarden.

Chiang Mai voelt heel vertrouwd. We hebben zoveel goede herinneringen aan Chiang Mai. De hoogtepunten van vorige keer waren een kookworkshop en een bezoek aan een olifanten sanctuary op de verjaardag van Roos.

Na inchecken in ons volgende hostel wandelen we door Chiang Mai en genieten we van de relaxte sfeer en omgeving. We eten een Thaise klassieker: Khao Soi Gai. De smaken van de Thaise keuken zijn compleet anders dan die van Vietnam. Veel citroengras, galangal en kaffirblad. Fantastisch.

Savonds wandelen we naar een restaurant net buiten het oude centrum van Chiang Mai.Brent had al goede dingen gelezen en blijkbaar heeft het restaurant zelfs een Bib Gourmand. Roos bestelt een klassieke Thaise rode curry en Brent bestelt 'Gaeng Hang Lay'. Een northern-style curry met langzaam gegaard varkensbuik, gember en Indiase kruiden. Eén van de 'must-eats' als je in Chiang Mai bent. Drinken, twee geweldige curry's en rijst, kost ons in totaal 10 euro.

Wat ons opvalt is dat de mensen hier veel vriendelijker en behulpzamer zijn. Er wordt veel gelachen en het is veel makkelijker om contact te maken. We hopen dat de kleinere plekken in Vietnam dat ook meer hebben.

De volgende dag ontbijten we voor 1,50 (pp) met fried rice en Tom Ka soep. Daarna huren we een scooter voor de komende dagen. Dat is in Chiang Mai verreweg de beste manier om rond te komen. Hebben wij geluk dat Brent het leuk vindt om te rijden en Roos het liefst de hele dag als een aapje achterop zit.

Met ons scootertje rijden we naar de Siri-wattana markt, een van de beste en grootste van Chiang Mai. Er is zoveel te zien en te proeven dat we hier ruim anderhalf uur rondlopen. We eten onder andere loempia's, curry-rijstballetjes, jackfruit (onze nieuwe favoriet), banaan in sticky rice, rozenappel (google maar), en Sai Oua (een Thaise worst met citroengras). Brent probeert Roos te overtuigen om een gefrituurde sprinkhaan of meelworm te proberen, dat lukt helaas niet. (Ja duh, vet vies). Voor onderweg kopen we een selectie van het beste en mooiste fruit wat we ooit hebben gezien.

Zonder tijdsbesef stappen we weer op de scooter richting de Bua Thong watervallen. Rond 4 uur komen we daar aan en komen we erachter dat ze om 5 uur dichtgaan. Dat is pech. De Bua Thong watervallen worden ook wel de sticky falls genoemd omdat de stenen onder de waterval heel veel grip hebben. De grip komt door de afzetting van mineralen die in het water zitten. De grip maakt het mogelijk om de hele waterval op- en af te klimmen. Het voelt alsof je op korrel 400 schuurpapier loopt. Tijdens golden-hour klimmen we nog snel de eerste twee watervallen en kunnen we goede fotos maken. Daarna rijden we weer terug naar Chiang Mai en koelen we af in het hostel.

Deze avond gaan we naar een restaurant iets verder buiten de stad. We eten een hele pittige salade van jonge Jackfruit, een intens kruidige beef stir-fry en Nam Prik (een pittige chillisaus die als dip wordt gebruikt voor gestoomde groenten). Alles smaakt geweldig.

Met de scooter rijden we nog even naar het zuiden van Old-town Chiang Mai. Hier is elke avond een streetfood markt. We komen alleen voor ons dessert: Mango Sticky Rice. Voor wie het niet kent, een klassiek Thais dessert van kleverige rijst met daarbij rijpe mango en een kokossausje. A match made in heaven.

Savonds boeken we onze vlucht naar de volgende bestemming in Vietnam: Da Nang. We vliegen op zaterdagochtend dus we hebben nog 2 volle dagen in Chiang Mai. Daar gaan we goed gebruik van maken. Eigenlijk was vandaag de planning om rustig aan te doen, maar dat is niet gelukt. We vinden het veel te leuk om op pad te gaan en dingen ondernemen. Rustig aan doen komt later wel.

Liefs,
Roos en Brent

Dag 3: Food tour

We ontbijten vandaag licht bij een leuk restaurantje met goede reviews. We bestellen een pomelo salade en wat finger-food. De pomelo salade bestaat uit stukjes pomelo, gegrild varkensvlees, veel kruiden en een pittige dressing. Dit gaat Brent thuis zeker namaken! Het fingerfood is onder andere verse en gefrituurde loempia's, rijstnoedels met varkensvlees en rundvleesrolletjes.

We zijn inmiddelshookedaan vietnamese ijskoffie. Een hele sterke koffie met ijsblokjes en suiker of gecondenseerde melk.

Op Ben Tanh Market (zie dag 1) koopt Brent heel goedkoop een paar shirtjes en een korte broek. Daarna ontmoeten we onze gidsen voor de food tour. We stappen allebei achterop een scooter en vetrekken naar het eerste plekje. Achterop een scooter door het verkeer van Ho Chi Minh is een verrassend leuke ervaring. We stoppen bij een plekje waar we een lesjes krijgen over de topografie van Vietnam onder het genot van een noedelsoep uit centraal Vietnam. De bouillon is kruidiger en heeft veel meer smaak dan Pho. Hier komen we zeker nog eens voor terug. Na de lunch is het tijd voor een toetje. Banaan ingepakt in plakkerige rijst en daarna ingepakt in bananenblad. Deze gaat op de barbecue tot de rijst krokant is en de smaak van het bananenblad in de rijst is getrokken. Hij wordt geserveerd in een saus van kokosmelk. We rijden door naar een ander district, waar de oudste appartementen van HCM staan. Blijkbaar gebouwd door Amerikaanse soldaten en na de oorlog overgenomen door burgers. We drinken hier een populair drankje gemaakt van suikerriet en kumquat sap. Daarna rijden we door naar Ho Thi Ky street, waar we op dag 1 ook hebben gegeten. Gelukkig eten we alleen dingen die we nog niet geproefd hebben.

Onder andere:
- Gefrituurd pannenkoeken beslag met daarin ei, garnaal of varkensvlees. Deze rol je in een blad sla en beleg je met extra groenten en kruiden. Daarna doop je hem in de vissaus.
- Kokos-ijs met avocado, raar maar lekker.
- Verse loempia's ofwel 'spring-rolls'.
- Een Vietnamese 'pizza', gegrild rijstpapier met daarop ei, lente ui, mais en vlees.
- Rundvleesrolletjes en rundergehakt op een spiesje van citroengras van de barbecue.

Onze gidsen zijn super aardig en spreken goed Engels, een prettige afwisseling, aangezien in Vietnam nauwelijks Engels wordt gesproken. Bij elke stop vertellen ze uitgebreid over het eten en de cultuur van Vietnam. De gids doet zijn uiterste best om voor Brent slakken te vinden. Helaas zijn die kraampjes alleen savonds open, Roos heeft geluk gehad, hehe. Als laatste rijden we naar een Bahn Mi kraampje. Dit is tot nu toe onze favoriet. We zitten inmiddels aardig vol dus de tweede nemen we mee naar het hostel.

Savonds doen we rustig aan in het hostel en pakken we onze tassen weer in. Klaar voor de volgende plek.

Dag 2: Mekong Delta

De wekker staat om 6:30. Om 8 uur worden we opgehaald voor een full-day tour door de Mekong Delta. We ontbijten met de Pho die we ook de eerste avond hebben gegeten, zo lekker, zelfs om 7 uur sochtends.

We rijden met een bus in bijna 2 uur van Ho Chi Minh naar My Tho. Een stad bovenin de Mekong Delta. Snelle feitjes: de mekong is de 13e langste rivier, ca. 4300km lang, gaat door 6 landen, start in China en eindigt in Vietnam. We varen met een grote boot naar een eiland, waar we door de natuur wandelen, thee drinken en traditionele Vietnamese muziek horen. Daarna varen we met een klein roeibootje door een smal riviertje naar een plek waar bijen worden gehouden (bijenhouderij? Imker? Honingkweker? Wij weten het niet, haha). Met de honing worden hier producten gemaakt en verkocht (aan touristen). We drinken er honingthee met kumquat, erg lekker. We stappen opnieuw op de grote boot en varen naar Ben Tre, wat bekend staat als de coconut kingdom. We gaan langs een fabriekje waar alle delen van de kokosnoot worden verwerkt tot een eindproduct. Onder andere cosmetica en snoepjes. Na een lokale lunch varen we terug en rijden we met de bus naar een grote Pagoda. Deze maakte de teleurstelling van de Jade Emperor Pagoda van gisteren gelukkig goed. Rond 5 uur zijn we weer terug bij het hostel. De tour door de mekong was erg leuk maar iets te touristisch voor onze smaak.

In de avond zijn we naar Bahn Mi 37 gegaan. Een van de vele Bahn Mi kraampjes die je aan de weg kunt vinden. Deze staat op de hoek van straatnummer 37 en is de hele dag druk. Het is een totaal ander broodje dan die van gisterochtend. Simpel, licht belegd en maar 1 euro. We drinken nog een paar biertjes bij een bar waar de F1 kwalificatie wordt uitgezonden en gaan daarna naar het hostel.

Dag 1: De stad verkennen

Gister hebben we een aantal van de highlights van Saigon bekeken.

De eerste missie van de dag: op zoek naar een échte Bahn Mi. Uiteraard niet zonder voorbereiding, Brent weet precies welke we gaan eten. Bahn Mi Huyn Hoa, een van de bekendste van Ho Chi Minh. Rond 11 uur staan we in de rij voor een broodje. Voor 2,60 krijgen we een broodje wat er van buitenaf niet zo bijzonder uitziet. Los erbij krijgen we een plastic handschoentje, een zakje met verse kruiden en een zakje met ingelegde wortel en daikon (een soort radijs). Aan een tafeltje beleggen we de broodjes. Na de eerste happen begrijpen we waarom deze Bahn Mi zo bijzonder is. Het broodje is belegd met 4 of 5 verschillende soorten vlees in dikke plakken. Daar bovenop ligt de 'pork floss', langzaam gegaard varkensvlees wat zo fijn is gemaakt dat het lijkt op gebakken uitjes. Achteraf zien we dat het broodje niet wordt gesmeerd met boter of mayonaise maar met een flinke laag varkensvet. Een beetje te heftig als ontbijt... Hij smaakt fantastisch, maar we zijn het er allebei over eens dat we deze niet nog een keer hoeven te eten.

Na het heftige ontbijt drinken we een Vietnamese koffie, extreem sterk maar wel lekker. Vietnam heeft blijkbaar een hele grote koffiecultuur.

We wandelen door naar Toa Dan Park, een groot park met veel schaduw en dus lekker koel. Het barst van de locals die hardlopen, Tai Chi doen, sporten of spelletjes doen. Wij gaan in de schaduw nog even uitbuiken.

Na de wandeling door het mooie park gaan we naar de bekendste markt van HCM: Ben Tanh Market. Een overdekt doolhof van kraampjes met een eindeloze hoeveelheid kleding, voedselwaren, koffie, elektronica, sieraden en souvenirs.Vooral de voedselwaren zijn fascinerend om naar te kijken.Een seconde te lang kijken en je wordt belaagd door verkopers. De foto's geven een goed beeld van de markt.

We boeken een GRAB (aziatische Uber) om ons naar de Jade Emperor Pagoda te brengen. Hier hadden we wat meer van verwacht en na 10 minuten staan we weer buiten. We wandelen terug naar het hostel en gaan onderweg door twee parken om te ontsnappen aan de hitte en drukte van de stad. Na wat zoeken vinden we onderweg een restaurantje wat voldoet aan onze criteria: hygiënische keuken, schone tafels en veel locals. We bestellen Bun Cha en vragen de serveerster om voor te doen hoe we het moeten eten. Het is een vettige kippenboullion met rijstnoedels en meerdere soorten geroosterd varkensvlees. Super lekker!

Na een paar uurtjes afkoelen in het hostel gaan we er weer opuit. Na de late lunch hebben we zin in een licht avondeten. De perfecte bestemming: Ho Thi Ky street. Volgens locals en het internet dé plek voor streetfood en op zaterdagavond extreem druk. Het is een smal straatje van ongeveer 200 meter lang. Aan beide kanten staan de streetfood kraampjes tegen elkaar aan. Voor de zekerheid bestellen we alleen dingen die net van de barbecue of uit de frituur komen. Onder andere varkensspiesjes met kaas, gefrituurde inktvis, gefrituurde zoete aardappelballetjes en Takoyaki (Japanse octopusballetjes). Waar we ons (nog) niet aan durven te wagen zijn slakken, een favoriet van de locals (en het onderwerp van Streetfood Asia: Ho Chi Minh). Er is zoveel te eten en we hebben niet zoveel honger. Kortom, we moeten nog een keer terug.

In HCM is de weg oversteken een hele ervaring. Zebrapaden en stoplichten zijn er wel, maar daar wordt niet op gelet. Overal vliegen auto's, bussen, vrachtwagens, fietsen en vooral scooters om je oren. Oversteken kan op elk moment, het is een kwestie van durven. Je stapt de weg op, houdt je hand omhoog en loopt langzaam vooruit. Al het verkeer zal je ontwijken, stoppen doen zeniet.

Met 25k stappen in de benen crashen we in het hostel.

We zijn in Ho Chi Minh!

De eerste vlucht was 3,5 uur naar Istanbul en was zo voorbij. Op Istanbul hebben we een donker plekje gevonden om een uurtje te slapen, een beetje oncomfortabel maar het is toch gelukt. Daarna konden we alweer boarden. De lange vlucht naar Ho Chi Minh was 10 uur. Met behulp van oordoppen en oogmaskers is het ons allebei gelukt om de eerste 5 uur te slapen. Op beide vluchten hadden we in-flight entertainment dus we hebben ons prima vermaakt.

Na ongeveer 20 minuten stonden we buiten met een stempel in het paspoort. Een auto van het hostel stond ons op te wachten, en zo begon het eerste avontuur...

In een taxi door het centrum van Ho Chi Minh, tijdens de spits op vrijdagavond. Op elke centimeter van de weg bevindt zich een voertuig. Elke rijbaan heeft hier blijkbaar plek voor 2 auto's en ongeveer 20 scooters. Iedereen is constant bezig met uitwijken voor elkaar en het lijkt de normaalste zaak van de wereld. Een gezin van 5 (incl. baby) past hier zonder problemen op één scooter en wurmt zich net als iedereen door levensgevaarlijke situaties. We hebben een uur gedaan over een rit van ongeveer 6 kilometer.

Onze kamer in het hostel is op de derde verdieping en dus lekker rustig. Het is een simpele kamer met een prima douche en airco, meer hebben we niet nodig.

Het is inmiddels bijna 8 uur en we hebben trek! De eigenaresse van het hostel geeft ons wat ideeën voor Vietnamees eten in de buurt, en de keuze is natuurlijk snel gemaakt: pho!

Op 300 meter zit een afgeladen restaurant dat alleen phoverkoopt. Een klein tafeltje en plastic krukjes, een ijskoud biertje en een grote kom met pho.Precies wat we zochten!

Pho is niet voor niets hét nationale gerecht van Vietnam. De bouillon is rijk, aromatisch, vettig, perfect in balans en echt verslavend. De noedels zijn zacht en verrassend smaakvol. Bovenop ligt een goede hoeveelheid mals rundvlees. Thaise basilicum, taugé, hoisin saus, limoen, chillipeper en chillisaus zijn naar smaak toe te voegen. Roos heeft meteen haar lesje geleerd, groene pepertjes in Vietnam zijn pittig, en die moet je niet met je handen oppakken voordat je aan je neus zit.

Voor de zekerheid vragen we aan de mensen naast ons of het onbeleefd is om uit de kom te drinken. Dat is gelukkig niet het geval, een paar minuten later zijn onze kommen leeg.

Na het eten lopen we een drukke straat in en blijkt dat we dichtbij de Bui Vien Walking street zijn. Een straat van ca. 300m lang met alleen maar clubs (vergelijkbaar met Khao san road in Bangkok). De muziek staat zo hard dat je elkaar niet kan verstaan en je tommelvliezen bijna scheuren. Vol verbazing lopen we er snel doorheen en drinken we een biertje met uitzicht op een druk kruispunt. Er gebeurt zo veel, daar kunnen we uren naar kijken. Bui Vien Walking Street is niks voor ons.

In het hostel denken we nog even na over wat we de komende drie dagen in Ho Chi Minh gaan doen.

Zo veel te zien, zoveel te eten... wij gaan ons hier wel vermaken.

Liefs,
Brent en Roos

Op naar Vietnam!

Welkom op ons reisblog!

Wij vertrekken op 2 maart 2023 met onze rugzak naar Ho Chi Minh stad in Vietnam. Vanuit daar reizen we 5 weken lang door Vietnamen maken we een een kleine uitstap naar Thailand.

Wij hebben besloten om onze reis bij te houden in dit blog. Vanaf nu zul je hier regelmatig verhalen en foto's vinden van onze reis, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn geweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of nieuwe foto's zijn geplaatst? Meld je dan aan voor de mailinglijst.

Wij zijn klaar voor een bijzonder avontuur en we hopen dat jullie op deze manier kunnen meegenieten van onze reis.

Groetjes,

Brent & Roos